The Sims daje Simomaniaczce o pseudonimie ValeriaM chęć do życia. Oprócz kompetencji zawodowych, gra zapewnia jej przestrzeń, wewnątrz której może tworzyć prawdziwe więzi z innymi twórcami. „The Sims jest miejscem, w którym czuję się szczęśliwa” – zwierza się Valeria. „Jestem osobą z niepełnosprawnością i nie wychodzę z domu. Dzięki The Sims czuję się wolna”.

Jeśli jeszcze się nie domyśliliście, patrząc na jej pełne życia domy, Valeria jest dumną obywatelką Panamy. „Moje hiszpańskie korzenie mają na mnie ogromny wpływ” – mówi. „Tworzone przeze mnie domy są, podobnie jak panamskie, pełne koloru. No i zawsze umieszczam je nad morzem”. „Na ulicach Panamy znajdziesz wszystkie kolory świata” – dodaje Valeria. „Różnorodność to najcenniejsza rzecz, jaką mamy. Na każdym rogu spotkasz innych ludzi”.

Jej ulubionym aspektem The Sims jest walor edukacyjny gry. The Sims pozwala jej zarówno dzielić się panującymi w jej kraju zwyczajami z ludźmi z całego świata, jak i poznawać inne kultury. „Od każdego można się czegoś nauczyć, a zawsze znajdzie się ktoś chętny do opowiedzenia własnej historii”.

Davey, znany także jako Simlish4, gra w The Sims od 2004 roku. „Wow, to brzmi niesamowicie, gdy się to wypowie na głos” – mówi. Na początku spodobały mu się budynki oraz żywe elementy gry. „Przyjaciel powiedział mi o grze, w której można tworzyć wirtualnych ludzi i budować im domy” – powiedział Davey. „Gdy tylko to usłyszałem, byłem zachwycony”. Davey szybko zdał sobie sprawę, że gra miała do zaoferowania o wiele więcej.

Mieszkający w Meksyku Davey założył Simlish4.com, stronę internetową zawierającą aktualności dotyczące The Sims. Wkrótce potem był w centrum ogromnej społeczności graczy pochodzenia latynoskiego, dzielących się z innymi swoją pasją do The Sims. W miarę rozwoju strony Davey coraz lepiej rozumiał świat oraz to, czym tak naprawdę jest wymiana międzykulturowa.

„Dowiedziałem się wiele nie tylko o swoim dziedzictwie, lecz także o tym, jak ważne jest bycie reprezentowanym – czy to w grze, czy gdziekolwiek indziej”. „Gra dała mi inspirację, a teraz daje mi siłę do walki w prawdziwym świecie. Na przykład walki o równość” – dodaje Simlish4.

Davey spędził długie lata z The Sims, zdobywając doświadczenie, wykazując się kreatywnością, poznając ludzi, opowiadając historie czy w końcu otwierając wymarzoną restaurację z tacos. „Nauczyłem się wielu rzeczy. Pokonałem wiele lęków. Wiem, że zawdzięczam to wszystko The Sims. Jestem szczęśliwy. Mam inspirację, by dalej udzielać się w społeczności, którą podziwiam, przy grze, którą uwielbiam”.

Gdy brat Simomaniaczki o pseudonimie TialsaPetit pokazał jej The Sims, była ona jeszcze małą dziewczynką, której zaimponowało to, w jakim stopniu ta gra mogła dodać jej mocy. „Wyobraźcie sobie tylko – siedmiolatka posiadająca kontrolę nad swoimi Simami!” Od tamtej pory dzięki The Sims TialsaPetit otworzyła się na nowe światy i przygody.

„Gdy dorastałam, gra The Sims dawała mi możliwość podejmowania samodzielnych decyzji, dotyczących chociażby wystroju domu lub ubioru. Pomogło mi to poznać, co mi się podoba, a co nie”. TialsaPetit uwielbia możliwość decydowania o życiu jej Simów, na przykład w takich kwestiach jak posiadanie dzieci czy praca.

Twórczość innych Simomaniaków zainspirowała ją do rozpoczęcia kariery gawędziarza w The Sims. „Nie wiedziałam, jak grać. Szukałam więc filmów na YouTube. Znalazłam coś w rodzaju telenoweli, tylko że w The Sims. Natychmiast uświadomiłam sobie, że mogę tworzyć własne opowieści”.

TialsaPetit jest w tej chwili utalentowaną graficzką, a The Sims służy jej jako ujście dla swojej pasji. „Dzięki The Sims jestem bardziej kreatywna oraz czuję się pewniej w kwestii własnych upodobań” – mówi. „Jako graficzka uwielbiam rzeczy estetyczne, a w tej grze możesz tworzyć świat według własnych upodobań”.

TialsaPetit nie zapomniała jednak o swoich korzeniach. Zapytana o swoje ulubione dzieło, mówi: „Szalone historie miłosne z udziałem znanych osób”. I ze śmiechem dodaje: „To moja własna telenowela”.

Márcio rozpoczął swoją przygodę z The Sims w roku 2004. Nie posiadał wtedy własnego komputera, grał więc w szkole, w przerwach pomiędzy lekcjami. Dziś Márcio znany jest entuzjastom Simowych konstrukcji jako MTSims. Jego profile na platformach społecznościowych, za pośrednictwem których informuje o nowych dziełach, obserwują tysiące ludzi. Jego ulubionym dziełem jest „dom przystosowany do ludzi o specjalnych potrzebach”.

Dzięki The Sims Márcio zyskał wiarę w siebie oraz własną twórczość. Teraz dzieli się pasją z innymi graczami w swoim rodzimym kraju, Brazylii, i nie tylko. „Zdałem sobie sprawę, że The Sims to gra uniwersalna, w której każdy, niezależnie od kultury, z której pochodzi, czyni swoją grę wyjątkową. Każdy z graczy gra i żyje po swojemu i to właśnie sprawia, że jesteśmy wyjątkowi”.

To nie budowanie czy opowiadanie historii, lecz społeczność pomogła mu stworzyć coś, za co jest najbardziej wdzięczny. „Jestem dumny ze znajomości i przyjaźni, które zbudowałem przez lata grania i tworzenia zawartości dla innych. Nawiązałem świetne współprace oraz przyjaźnie na całe życie”.

Mia Zaff rozpoczęła swoją przygodę z The Sims w roku 2008, gdy dostała od taty telefon komórkowy, na którym zainstalowana była gra The Sims 2. Dziś Mia opowiada historie inspirowane meksykańskim dziedzictwem z elementami komedii i dramatu. Docierają one do pięciuset tysięcy odbiorców na YouTube, Instagramie i Twitterze. 

„Jestem Meksykanką, więc moje historie przepełnione są dramatyzmem. Niegdyś w Meksyku triumfy święciły opery mydlane. Wprowadzam więc trochę dramatyzmu typowego dla telenowel do świata moich Simów, dzięki czemu widzowie mogą odnieść wrażenie, że oglądają jakąś historię, a nie tylko zapis rozgrywki”. 

Gdy Mia zaczynała przygodę z The Sims, była to dla niej forma ucieczki od rzeczywistości. Gra dała jej możliwość tworzenia historii i odgrywania ich z udziałem Simów. „Był to nie najlepszy czas w moim życiu, a gra zapewniła mi trochę rozrywki. Dzięki szalonym wybrykom moich Simów mogłam na chwilę przytłumić negatywne myśli”. 

Mia szczególnie uwielbia olbrzymią, otwartą społeczność The Sims. „Niezależnie od tego, jakiej jesteś narodowości, jakim posługujesz się językiem, jaki masz kolor skóry czy jakiej orientacji seksualnej jesteś, stanowisz cenną i ważną część społeczności. Znajdzie się miejsce dla każdego”.

Mia tworzy ciekawe historie oraz konstrukcje, lecz najbardziej dumna jest z siebie samej. Gra pomogła Simomaniaczce otworzyć się oraz zyskać pewność siebie pozwalającą jej robić rzeczy, które uważała za niewykonalne. Porzuciła bezpieczną karierę, by stać się profesjonalnym graczem i podróżować po świecie w pojedynkę. 

„Nie przestawajcie marzyć. Jeśli uwierzycie w siebie i będziecie walczyć o to, czego pragniecie, w końcu to dostaniecie. Dostaniecie wszystko, o czym marzycie”.

Argentynka Kronopia zaczęła grać w The Sims w roku 2000, kiedy na rynku dostępna była jedynie pierwsza odsłona gry. „Była tam tylko jedna okolica, a w niej domy, które wyglądały, jak pudełka po butach” – zauważa.

Powody, dla których gra, zmieniały się na przestrzeni lat. Wrażenia z gry zawsze jednak opierały się na pozytywności i chęci przeżywania przygód. „Na początku po prostu zabijałam czas, grając w The Sims. Później przekształciło się to w ucieczkę od rzeczywistości. W grze mogłam stać się tym, kim nie udało mi się zostać w prawdziwym życiu”.

„Cztery lata temu zdiagnozowano u mnie zespół lęku uogólnionego. The Sims pomogło mi się uspokoić oraz odwrócić moją uwagę od negatywnych myśli, które zaprzątały moją głowę”.

Dziś jej zaangażowanie i motywacja do gry mają swoje źródło w twórczości – niezależnie, czy jest to odtwarzanie japońskiej okolicy, czy też rywalizacja z innym członkiem społeczności podczas budowy.

„The Sims z pewnością pomogło mi w rozwoju mojej kreatywności. Oraz, oczywiście, w osiągnięciu wewnętrznego spokoju. Seria The Sims w pewnym sensie uratowała mi życie, za co zawsze będę wdzięczna”.

Urodzona w portorykańskim mieście Ponce GrumpyLynnSims przybyła z rodzicami na kontynentalną część Stanów Zjednoczonych, gdy miała zaledwie 4 lata. Jej rodzice mówili tylko po hiszpańsku. Dopiero gdy miała około 11 lat, nauczyła się posługiwać pełnymi zdaniami w języku angielskim. Wspomina, jak w czasach szkolnych nauczyciel języka angielskiego zabierał ją z zajęć na dwie godziny dziennie, by uczyć ją poprawnej wymowy angielskich wyrazów. GrumpyLynnSims pamięta, jak wracała ze swoim rodzeństwem do domu, rozmawiając z nimi po angielsku. Słysząc to, jej mama powiedziała „¡Aqui no! ¡Aqui hablan en Español!” („Nie w tym domu! Tutaj mówi się po hiszpańsku!”)

„Teraz z dumą rozmawiam z mamą zarówno po hiszpańsku, jak i po angielsku i mimo że mama jeszcze się trochę wstydzi mówić po angielsku, rozumie ten język. Jestem Portorykanką. Jestem bardzo dumna z dziedzictwa mojego kraju. Wepa!”

GrumpyLynnSims po raz pierwszy usłyszała o The Sims, będąc u przyjaciółki. Gra od razu przykuła jej uwagę. Naturalnie ciągnęło ją do wszystkiego, co pozwalało jej wyrażać siebie, jednak możliwość budowania w The Sims przerosła wszystko inne.

Mimo że każda z jej konstrukcji zawiera jakiś element, z którego GrumpLynnSims jest dumna, Simomaniaczka najbardziej zadowolona jest z domów inspirowanych jej osobistymi wspomnieniami z Portoryko. „Już wtedy nie było mnie w Portoryko od ponad dekady. Zbudowałam jednak dom oparty na wspomnieniach z wakacji z moich młodzieńczych lat. Był przepełniony nostalgią za dzieciństwem” – mówi GrumpLynnSims. „Uwielbiam pokazywać rodzinie moją twórczość i obserwować, jak bardzo zaskakuje ich gra. Gdy pokazałam mamie wszystkie potrawy latynoskie, które zostały umieszczone w grze, uśmiechnęła się od ucha do ucha. Na mojej twarzy również pojawił się uśmiech”.

Twórczość urodzonego w Meksyku Fritosaurio – konstrukcje, recenzje i ciekawa zawartość – wywołała ogromne zainteresowanie. Simomaniak motywację czerpie z otwartej, różnorodnej społeczności gry. „Nauczyłem się doceniać różnorodność, dzięki której my, gracze, zbliżamy się do siebie, oraz fakt, że dziedzictwo kulturowe jest zjawiskiem sięgającym daleko poza nasze osobiste zainteresowania czy miejscowe zwyczaje”.

Fritosaurio uważa się za introwertyka, ale The Sims pomogło mu zbudować pewność siebie, dzięki której jest on teraz w stanie przemawiać do tysięcy fanów z całego świata. „Zmotywowało mnie to, żeby inspirować innych, by oni również dzielili się swoimi doświadczeniami oraz stawali się bardziej otwarci na świat”.

Jako dumny Meksykanin, Fritosaurio jest szczególnie wdzięczny The Sims za to, że na przestrzeni ostatnich kilku lat dziedzictwo latynoskie przewinęło się w wielu dodatkach do gry. „Poczułem ekscytację, gdy zobaczyłem w The Sims 4 zawartość związaną z kulturą latynoską – ubiór, jedzenie i meble. Poczułem, że nareszcie mogę reprezentować w grze siebie i moich widzów”.

CajuGPlay rozpoczęła przygodę z The Sims w roku 2002. Miała 12 lat, kiedy znajoma osoba zaprosiła ją do wspólnej gry. To wtedy po raz pierwszy spotkała się z The Sims. CajuGPlay od razu zakochała się w tej serii – zaczęła tworzyć historie i dekorować domy Simów. Gry The Sims do tej pory nie przestają jej zaskakiwać, stanowiąc niewyczerpane źródło inspiracji.

„Ta gra pozwala mi się zrelaksować i uciec od rzeczywistości, jednocześnie ucząc kreatywności” – mówi CajuGPlay. „Opowiadając historie, staram się za każdym razem umieszczać w nich element brazylijskiej radości, brazylijskich tańców czy brazylijskich barw. Kultura latynoska jest bardzo bogata!”

Ogromną rolę w życiu CajuGPlay odgrywają taniec oraz kultura latynoska, gdyż, jak sama twierdzi, „wywołuje ona radość oraz chęć, by dłużej żyć i częściej się uśmiechać”. Gdy na rynku pojawił się Pakiet rozgrywki Przygoda w dżungli, CajuGPlay wpadła w nostalgiczny nastrój, gdyż można było tam usłyszeć muzykę i zobaczyć barwne stroje oraz taniec w stylu latynoskim. „Nabrałam chęci, by tworzyć więcej historii z udziałem moich Simów i zanurzyć ich jeszcze bardziej w tym świecie. Dowiedziałam się też, że mogę być, kim chcę, kiedy chcę i to na swój sposób – tańczyć własny taniec, śpiewać swoje wesołe piosenki, nie narażając się na oceny. Stałam się dzięki temu kimś lepszym”.

„Gdy w 2016 roku, w aktualizacji do The Sims 4 pojawiło się święto Día de los Muertos, byłem podekscytowany. Mogłem dzięki temu włączyć moje dziedzictwo do tworzonych przeze mnie filmów z gry w Dodatku Spotkajmy się” – mówi Andrew, znany w mediach społecznościowych jako Andrew Arcade. „Moja Simka-Meksykanka odwiedziła cmentarz, by złożyć podarki dla zmarłych rodziców na ich ołtarzu. Mogłem w ten sposób opowiedzieć o swoich młodzieńczych doświadczeniach związanych z Dniem Zmarłych oraz zapoznać zróżnicowanych odbiorców z moją kulturą”.

Gdy Andrew grał w pierwszą odsłonę The Sims, chciał zapełnić świat własnymi krewnymi. Poprosił nawet o pomoc mamę. Siedziała z nim, gdy tworzył w grze jej rodziców i rodzeństwo. „Dzięki temu doświadczeniu mogłem dowiedzieć się więcej na temat swojego pochodzenia oraz tego, jak wyglądało życie mojej mamy w Meksyku”.

„Jedno z moich ulubionych dzieł znajdujących się w galerii nosi nazwę «Mi casa es tu casa». Jest to dom zainspirowany tym, który zamieszkiwałem w dzieciństwie. Jestem z niego bardzo zadowolony. Za każdym razem, gdy widzę go w grze, przepełnia mnie nostalgia”.

eyAnton miał sześć lat, kiedy po raz pierwszy spotkał się z The Sims. Początki były trudne (rodzina Ćwirów o mały włos nie zginęła w płomieniach), jednak dzisiaj eyAnton na swoim kanale na Twitchu zajmuje się budowaniem parceli. Poza tym buduje też przyjaźnie. „Uwielbiam być częścią tej społeczności” – mówi. „Bardzo mnie cieszy fakt, że pomagamy sobie i inspirujemy siebie nawzajem”.

Jako streamer LGBTQ+ i Game Changer, eyAnton sam jest dla wielu źródłem inspiracji. „Po urodzeniu przypisano mi płeć żeńską” – mówi. „Nigdy jednak nie czułem, by to do mnie pasowało. Od początku miałem wrażenie, że jestem mężczyzną. Teraz, gdy dorosłem, jestem dumny z bycia transpłciowym mężczyzną”. Granie w The Sims pomogło mu przezwyciężyć dysforię płciową. „W The Sims miłość nie musi być ograniczona przez płeć czy tożsamość. Do moich ulubionych rozgrywek należy romans z Bobem Pancakesem i posiadanie z nim dzieci. W The Sims można tworzyć transpłciowych mężczyzn, którzy zachodzą w ciążę!”

Rady eyAntona dla społeczności? „Wspierajcie się i pomagajcie sobie. Grajcie uczciwie i bawcie się dobrze!”

Simfan923 pamięta, że gdy był jeszcze dzieckiem, jego ojciec grał w The Sims. Od tamtej pory on sam gra w tę grę. „Jest to najprawdopodobniej największa część mojego życia. Zawsze wybieram tę grę, gdy jest mi smutno, odczuwam niepokój lub mam ochotę się pośmiać” – przyznaje. „Początkowo The Sims było jedynym miejscem, w którym czułem się całkowicie bezpiecznie i w 100% sobą, zważywszy na to, że jestem gejem”.

Simfan923 wspomina, że w czasie dorastania nie mógł doświadczać tej części swojego życia, jednak społeczność zgromadzona wokół gry wywarła na niego duży wpływ. „Bycie częścią tak dużej grupy ludzi z całego świata, którzy czują, że mogą dzielić się swoimi historiami i kreatywnością ze wszystkimi, jest po prostu niesamowite” – mówi. „Z czasem rozwinąłem się jako twórca. W prawdziwym życiu byłem nieśmiałą osobą, jednak The Sims dało mi mnóstwo okazji do dzielenia się swoją opinią oraz bycia kimś, kim nie mogłem być poza grą”.

Niezależnie od tego, czy tworzy Simów, by uczcić Black History Month, czy buduje dom dla samotnego ojca, ta kreatywność i wsparcie społeczności sprawiają, że „jego serce się raduje”. „Cieszę się, że należę do społeczności, która akceptuje każdego. Udało mi się zdobyć pewność siebie, a w zeszłym roku, ku mojemu ogromnemu zaskoczeniu, zdałem sobie sprawę, że jestem osobą niebinarną. Czuję więc wdzięczność, że mogę być sobą zarówno w grze, jak i poza nią”.

Możliwe, że kojarzycie go z nazwanej od jego pseudonimu strony BeyondSims. Dlaczego w 2011 r. postanowił założyć tę stronę? „Seria The Sims jest jedną z tych rzeczy, które są w moim życiu od zawsze” – tłumaczy. „Pozwoliła mi grać w świecie pozbawionym ograniczeń i tworzyć wątki fabularne bez dyskryminacji. Tylko miłość i akceptacja. Dorastałem w miejscu, w którym większość ludzi nie miała otwartych umysłów, więc uświadomienie sobie, że jestem gejem nie było dla mnie pozytywnym doświadczeniem. The Sims stanowiło jeden z czynników, które pomogły mi w końcu pogodzić się ze swoją orientacją, gdy już ją zaakceptowałem i zrozumiałem. Gdyby nie to, że mogłem tam zobaczyć reprezentację w pozytywnym świetle i w ten sposób postrzegać własną orientację, być może moja historia byłaby zgoła odmienna”.

BeyondSims wyniósł tę reprezentację z gry, czyniąc z niej łącznik dla społeczności. BeyondSims.com to nie jedyne jego przedsięwzięcie. Był on również gospodarzem zlotu Simomaniaków w Wielkiej Brytanii. „Zawsze, co by się nie działo, czułem się akceptowany w tej społeczności. Najbardziej dumny jestem z tego, jak wielkie wsparcie daje swoim członkom ta społeczność. Myślę, że nie jest to często spotykane zjawisko w świecie gier. Jeśli potrzebujesz pomocy, zawsze znajdzie się ktoś, kto Ci jej udzieli, a jeśli chcesz pochwalić się nową budowlą, zawsze znajdzie się ktoś, kto razem z Tobą będzie się nią cieszył!”

CaroloVazquez spędza mnóstwo czasu na tworzeniu simowych wersji siebie i swojej dziewczyny. „Śmiejemy się, ponieważ nasi Simowie to nasze wierne kopie!” – mówi. „Sprawia nam niesamowitą przyjemność tworzenie w grze naszego przyszłego domu i udostępnianie tego w mediach społecznościowych”. CaroloVazquez wspólnie ze znajomymi zorganizowała nawet niedawno w Argentynie konkurs, w którym Simomaniacy projektowali domy.

Pamięta, jaki wpływ miała na nią gra, gdy zaczynała grać, mając 7 lat. „Tak naprawdę moje pierwsze podejście do związków jednopłciowych miało miejsce w The Sims i to jest niesamowite. We wczesnych latach dwutysięcznych miałam 7 lat. Nie mówiło się wtedy o sprawach LGBTQ+”. Możliwość doświadczenia tego w grze wiele dla niej znaczyła. „Reprezentacja jest bardzo ważna nie tylko w serialach i filmach, lecz także w grach wideo” – mówi. „Wydaje mi się, że gdy pierwszy raz się całowałam, to było w The Sims (to była moja simowa wersja, hahaha) i wszystko potoczyło się dobrze – teraz jestem tu, zakochana po uszy w mojej prawdziwej, niesimowej dziewczynie”.

Budowa domu dla siebie oraz swojej dziewczyny to nie wszystko, co CaroloVazquez osiągnęła w ramach społeczności. „W społeczności The Sims każdy chętnie Ci pomoże i doradzi, jak ulepszyć grę, dodać jej realizmu czy tworzyć wspaniałe domy. To chyba jest najlepsze w społeczności The Sims: każdy chce podzielić się z Tobą efektami swojej pracy! Jestem dumna, że należymy do społeczności, która zachęca ludzi, by żyli tak, jak chcą, byli wolni i kochali, cokolwiek lub kogokolwiek chcą, przeżywając to w pełni”.

Twórca zawartości Dimissauro rozpoczął przygodę z The Sims w wieku 13 lat. Od razu wiedział, że to gra dla niego. „Postacie LGBTQ+ ukazywano w telewizji w bardzo nierealistyczny sposób w porównaniu do innych. Tak, jakby spełniały tam jedynie funkcję komediową” – zauważa Dimissauro. „To w The Sims mogłem po raz pierwszy zbudować związek, z kim chciałem, niezależnie od tego, czy był to chłopak, czy dziewczyna. Simowie LGBTQ+ nie różnili się od innych Simów i w taki sam sposób byli traktowani. Ta wolność i szacunek, które widziałem w grze, miały ogromną moc. W końcu byłem w stanie zrozumieć, że nie ma nic złego w byciu tym, kim jestem. Oprócz tego w grze istniała reprezentacja, której bardzo potrzebowałem”.

W Brazylii w latach 90. nie było można usłyszeć wiele na ten temat w mediach. Dimissauro znalazł w grze poczucie komfortu, a kiedy zaczął streamować, The Sims pomogło mu przezwyciężyć jego nieśmiałość i nawiązać kontakt z innymi. „Moje transmisje na żywo na YouTube i Twitchu odbywają się tylko dzięki ogromnej otwartości społeczności The Sims” – przyznaje. „Podoba mi się to, jak różnorodna jest to społeczność. Historie i dzieła jej członków inspirują mnie zarówno w grze, jak i w prawdziwym życiu. W żadnej z innych społeczności gamingowych, do których należałem, nie było środowiska tak otwartego na indywidualność”.

„Tworzenie Simów i opowiadanie ich historii pomogło mi zbudować pewność siebie” – mówi DOTsim, założyciel polskiej strony fanowskiej DOTsim. „W moim kraju przynależność do społeczności LGBTQ+ nie zawsze była mile widziana. Kiedy zdałem sobie sprawę, że jestem gejem, nie mogłem nikomu o tym powiedzieć. Myślę, że możliwość swobodnego wyrażania siebie w bezpiecznym otoczeniu dała mi odwagę, by wreszcie otwarcie o tym mówić”.

DOTsim poświęca się teraz społeczności swojej strony. „Robię, co w mojej mocy, by zachęcić gości mojej strony do bycia dumnymi z siebie oraz by pomóc im zaakceptować siebie takimi, jakimi są” – mówi o swoim projekcie. Rozpoczął go blisko dekadę temu, tworząc aktualności i poradniki dla zaledwie garstki osób. Teraz strona stanowi jedno z jego największych osiągnięć. „Dzięki DOTsim mogę należeć do fantastycznej społeczności. Jest to ważna część mojego życia. Myślę, że to właśnie akceptacja społeczności przyczyniła się do mojego coming-outu. Gdyby nie pasja, komentarze i pomysły, którymi się ze sobą dzielimy, nie znajdowałbym się teraz w tym miejscu, w którym jestem”.

Nie ma także nic złego w tym, że DOTsim poznał swojego partnera na forum! „Wszystko zaczęło się od rozmowy o The Sims. W pewnym momencie zaczęliśmy spędzać ze sobą coraz więcej czasu, a dziś możemy poszczycić się długim związkiem. To naprawdę piękne!”

EnglishSimmer, Simomaniaczka znana ze swojego kanału na YouTube oraz przynależności do drużyny, która zajęła drugie miejsce w The Sims Spark’d, za swoje największe osiągnięcie uważa serię Belong There. Seria ta, poświęcona historiom LGBTQ+, wzmacnia potrzebę reprezentacji tej grupy w świecie.

„Simomaniacy zasługują na możliwość opowiedzenia historii swoich przygód z The Sims, a także zobaczenia własnej reprezentacji w grze” – mówi EnglishSimmer. „Nigdy nie sądziłam, że poczuję się na tyle komfortowo, by dzielić się swoją seksualnością, nie mówiąc już o stworzeniu serii poświęconej opowiadaniu historii LGBTQ+. Serce mi się raduje, kiedy słyszę głosy, że moja seria pomogła komuś poczuć się ze sobą lepiej lub poczuć się w końcu zauważonym, wobec ignorancji i braku reprezentacji w tradycyjnych mediach”.

EnglishSimmer zaczęła przygodę z The Sims w młodym wieku. Czuła więc zawsze, jak twierdzi, że „związki LGBTQ+ były czymś dosyć normalnym”. „Dzięki grze miałam czas pogodzić się ze swoją seksualnością i poznawać ją w bardzo bezpiecznym środowisku, wśród swoich Simów, w swoim tempie, nie czując żadnej presji” – mówi. „Odkąd ją zaakceptowałam, tematyka LGBTQ+ stała się motywem przewodnim mojego kanału. Chcę zapewnić taką reprezentację, jakiej sama pragnęłam. Pomogło mi to przyjąć odpowiednie podejście do tworzenia treści. Mam nadzieję, że ludzie dalej będą chcieli pozytywnych zmian w The Sims, dzięki czemu gra stanie się najbardziej inkluzywną symulacją życia, jaka może istnieć”.

„Jako kobieta biseksualna” – mówi maedi – „grając w The Sims, mogę przeżywać milion różnych żyć oraz eksperymentować do woli i nikt mnie nie ocenia”. To poczucie kreatywności i wolności stało się częścią jej życia. Zarówno bawiąc się lalkami, jak i później, prowadząc transmisje z gry The Sims, maedi „zawsze chciała pogrywać z życiem”.

„Pamiętam, jak chodziłam na nocki do domu moich znajomych i zamiast rozmawiać o chłopcach, graliśmy w Balangę” – mówi. „Pomogło mi to uświadomić sobie, że seksualność to spektrum. W mojej Simsowej przygodzie z LGBTQ+ najbardziej cenię sobie to, że Simowie też mogą mieć płynną tożsamość”.

Twórczyni docenia również poczucie wolności, którego doświadcza dzięki społeczności The Sims. „Można tutaj znaleźć mnóstwo otwartości i wsparcia. W tej ogromnej społeczności ludzi, którzy aktywnie działają na rzecz tego, by uczynić tę grę bardziej otwartą dla wszystkich, czuję się jak w domu” – mówi. „Wyobraźnia wkładana w The Sims jest niesamowita”.

Niezależnie od tego, czy inspiruje innych do grania, czy też sama przesuwa granice, maedi zachowuje poczucie humoru i nieustannie prze do przodu, bo jak żartuje, „jeśli Sim może zostać chirurgiem, nie mając doświadczenia, to wszystko jest możliwe”.

„Nawet jako 28-latek wciąż znajduję swój azyl i inspirację w The Sims” – mówi hiszpański youtuber Mprin. „Muszę przyznać, że po raz pierwszy poczułem, że jestem sobą, grając w The Sims. Gra pomogła mi w procesie odkrywania samego siebie bez poczucia zagrożenia z żadnej strony. Podczas gdy czułem się odrzucony przez świat zewnętrzny, społeczność The Sims dawała mi akceptację”.

Dziś Mprin wykorzystuje platformę, by inspirować widzów tak samo, jak oni inspirują jego. „Wykorzystuję swoją pozycję w Internecie, by zapewnić środowisku LGBTQ+ należną mu widoczność”. Ma nadzieję, że jego filmy są „oknem na świat”, docierając do ludzi, którzy potrzebują reprezentacji, lub tych, którym przyda się coś, co wywoła uśmiech podczas złego dnia. „Wciąż pamiętam, jak grałem w The Sims 2 moimi Simami LGBTQ+ i myślałem sobie, że też chciałbym kiedyś wieść szczęśliwe życie ze swoim chłopakiem i psem” – mówi. „Udało mi się to osiągnąć. Chciałbym, żeby moi widzowie wiedzieli, że jest to możliwe! Przenosząc własne uczucia do gry, wiedziałem, że najwyższy czas przestać marnować czas, zebrać się na odwagę i powiedzieć prawdę rodzinie i znajomym. To niesamowite – czuć, że wreszcie nastał czas, by być szczęśliwym – tak, jak moi Simowie!”

Mprin uważa społeczność The Sims za „jedną z najbardziej zróżnicowanych”. „Znajdziemy tam mnóstwo różnych graczy, z których każdy ma swoje miejsce w grze” – mówi. „Najbardziej inspirują mnie jednak ci, którzy walczą o większą otwartość w grze, jak chociażby czarna społeczność. Przynależność do społeczności Simomaniaków jest bez wątpienia źródłem dumy i satysfakcji”.

Graczka i twórczyni Lili Cross wie, jak trudno jest czasami traktować życie z dystansem. „Współcześnie bardzo łatwo jest popaść w depresję. Wszyscy robimy, co możemy, by do tego nie dopuścić, jednak często bywa to trudne z powodu presji otoczenia” – przyznaje. „Jako kobieta w świecie gier wideo często spotykałam się z próbami seksualizacji. Ludzie próbowali deprecjonować mój wygląd lub ton głosu. Ale wiecie co? Pudełko, do którego chcą nas włożyć, możemy rozerwać i zakopać. Czas zacząć robić to, czego my, kobiety, chcemy”.

W 2015 r. Lili Cross uruchomiła swój kanał na YouTube, na którym zachęca do tolerancji, miłości i radości, grając w The Sims. „Śmiech z czegoś absurdalnego lub dziwne, zabawne momenty mogą nieświadomie poprawić czyjś dzień” – twierdzi. „Lubię szukać we wszystkim pozytywów. Właśnie po to tu jestem. Staram się zaszczepić takie myślenie u każdej osoby, z którą mam styczność”.

Przygody, które Lili Cross przeżywa w The Sims, zachęcają ją, by kontestować oczekiwania społeczeństwa: „Nie myśl o tym, jakie powinno być życie, a o tym, jakie może być. Miej wielkie marzenia i rób z pasją to, co robisz”.

Negaoryx wspomina, że gdy w jej rodzinnym domu po raz pierwszy pojawiła się gra The Sims, wraz z siostrą w weekendy zrywały się z łóżka o świcie, by uruchomić domowy komputer. Grały na zmianę – gdy jedna grała, druga przyglądała się rozgrywce. „Od razu w to wsiąkłam” – przyznaje Negaoryx.

Nie zmieniło się nic, mimo że od tamtego momentu minęło już dwadzieścia jeden lat. „Do tej pory gram w The Sims (i transmituję swoją rozgrywkę w serwisie Twitch!), ponieważ daje mi to tyle samo radości, co w chwili, gdy odkryłam tę grę jako dziecko. Uwielbiam ją bez względu na to, co akurat dzieje się na świecie, czy w jakim punkcie życia się znajduję. Zawsze mogę uruchomić grę i stworzyć sobie czas i przestrzeń, do których mogę uciec”.

W czasie dorastania Negaoryx przeżywała chwile, gdy potrzebowała takiej ucieczki. „Seria The Sims miała ogromny wpływ na mój proces poznawania samej siebie. Po raz pierwszy spotkałam się z osobą nieheteronormatywną w grze The Sims, gdy obejrzałam machinimę na YouTube. Zanim przyznałam się komukolwiek w sieci do swojej orientacji, czułam się zauważona i zaakceptowana w środowisku LGBTQ+ dzięki twórcom, których odkryłam jeszcze w czasach The Sims 2”.

Teraz Negaoryx chce w podobny sposób nieść nadzieję innym. „Jest tyle młodych dziewczyn i kobiet, które dorastały bez możliwości wyrażenia się w grze. Jeśli choć jedna osoba poczuje wsparcie i akceptację po obejrzeniu moich treści, będzie to najbardziej wpływowe osiągnięcie w całej mojej karierze”.

To jednak nie jedyna dobra rzecz, którą można wynieść ze społeczności. „Dzięki takim Simomaniakom jak XMiraMira czy EbonixSims seria The Sims stała się lepsza, bardziej różnorodna i lepiej odzwierciedlająca graczki” – twierdzi Negaoryx. „W społeczności The Sims uwielbiam to, że nie przestaje ona być dla wszystkich inspiracją oraz że gra staje się coraz bardziej rozbudowana i otwarta dla wszystkich dzięki naszej komunikacji, ciężkiej pracy oraz zawartości, którą nawzajem dla siebie tworzymy”.

„Nie bójcie się zabierać głosu i obstawać za tym, co uważacie za słuszne, ani informować o tym, co chcecie zobaczyć w grze. Warto walczyć o lepszą przyszłość, a granie jest dla wszystkich”.

OyakeLemon znana jest ze swojego 36-odcinkowego wyzwania, Zhengs’ Legacy. „Bardzo lubię tworzyć różnorodne życia i kariery Simów” – mówi o swoim sposobie gry. „Lubię wciągającą rozgrywkę, a The Sims zawsze było grą otwartą i różnorodną. Znajduje się w niej wiele postaci, które tylko czekają, aż ktoś je odkryje oraz wiele stylów życia, które można podjąć”.

OyakeLemon zdecydowała się założyć swój kanał na YouTube, gdzie podejmuje wyzwania w grze oraz zagłębia się w historie Simów. „Czasem fani mówią mi, że moje filmiki towarzyszyły im w trudnych chwilach. Bardzo się cieszę, że mogę im w ten sposób pomóc, i chciałabym w tym celu jeszcze bardziej zaangażować się w grę The Sims”.

W przypadku OyakeLemon jest to obustronna relacja. W zeszłym roku jej społeczność zainspirowała ją do uruchomienia aplikacji na system Android opartej na niektórych z jej transmisji na żywo. „Aplikacja zawiera pewne ograniczone czasowo cele dla Simów, za które, w zależności od wyników, daje nagrody lub kary. W moich transmisjach na żywo tego typu rzeczy pojawiały się jako stałe treści, a część widzów chciała sama tego spróbować”.

Niezależnie od tego, czy OyakeLemon publikuje swoją twórczość w Galerii, rozgrywa długie cykle życiowe Simów, czy prowadzi interakcje z innymi członkami społeczności, jedna rzecz pozostaje dla niej niezmienna: „Myślę, że The Sims to gra mojego życia”.

Gdy tata Priscili Paes przyniósł do domu grę The Sims, dziewczyna miała zaledwie 13 lat oraz niewielkie pojęcie o tym, czym ta gra stanie się dla niej w przyszłości. Teraz, po dwudziestu latach, Priscila gra, by się zrelaksować oraz zapomnieć o swoich zmartwieniach. „To prawie jak podróż do przeszłości” – mówi o swoim hobby. „Cierpię na stany lękowe, lecz podczas gry, skupiam się na niej tak bardzo, że zapominam o negatywnych emocjach i troskach”.

Tworząc swoje postacie, Priscila Paes często inspiruje się swoimi bliskimi, bohaterami z książek, a nawet ukochanym psem. Na jej profilu w Galerii możemy znaleźć wielu z tych Simów, a do tego kilka budowli. W zeszłym roku stworzyła ona nawet serię filmów na YouTube,, w której przedstawiała te postaci, wcielając je do gry. „W tych filmikach uchwyciłam chwile dobrej zabawy, dzięki nim mogłam nie myśleć o wielu nieprzyjemnych wydarzeniach” – mówi. „Jej subskrybenci również pozwolili sobie na odcięcie się od świata, oglądając te materiały niczym telenowelę. To prawie jak terapia”.

Teraz, jako 33-letnia kobieta, Priscila Paes przyznaje, że na drodze napotykała pewne trudności. „W mediach społecznościowych jestem oceniana za to, że gram” – przyznaje. To jej jednak nie zniechęca. „Moim zdaniem nie ma nic złego w tym, że jako dorosły czerpiesz z gry taką samą przyjemność, jak w młodości. Granie pomaga mi oczyścić umysł oraz ćwiczyć kreatywność. Inspiruje mnie do podejmowania różnych nowych wyzwań w pracy”.

Priscila poznała wiele osób, które kochają tę grę, a jeszcze więcej zainspirowała, by do niej wróciły. „Pozwól sobie na robienie tego, co uważasz za dobre dla siebie. Nie należy się tego wstydzić. Zawsze znajdzie się ktoś, kto ma podobny gust” – radzi.

Najbardziej obiecujące możliwości często wynikają z problemów. Simba World przed swoim ślubem borykała się z problemami w pracy, przez co zmuszona była z niej zrezygnować. „W koreańskim społeczeństwie istnieje pewna bariera, przez którą trudno się przebić kobietom” – mówi popularna youtuberka. „Po ślubie miałam problemy ze znalezieniem zatrudnienia. Przez całe życie ciągle byłam czymś zajęta. Gdy nagle obudziłam się bez pracy, okazało się, że każdy dzień jest długi i jałowy”.

To właśnie wtedy Simba World rozpoczęła przygodę z The Sims i portalem YouTube. „Zakochałam się w The Sims, ponieważ lubię snuć własne, wyjątkowe historie. A kiedy założyłam kanał na YouTube, nie było tam jeszcze żadnych twórców z Korei, którzy kompleksowo zajmowaliby się tematem The Sims. Teraz tworzymy społeczność oraz dzielimy się know-how z młodszymi youtuberami! Wpłynęłam na życie innych ludzi”.

Simba World jest obecnie liderką kanału The Sims Creators na YouTube. A na jej własnym kanale można znaleźć mnóstwo ciekawych historii, przepięknych budowli oraz wskazówek dotyczących gry. (Widzowie mogą też pobrać niektóre z jej prac z Galerii. Publikuje ona w niej wiele swoich budowli). Będąc inspiracją dla nowego pokolenia lub zwyczajnie dobrze się bawiąc, Simba World podąża za własną radą: „Nie poddawaj się i do samego końca dawaj z siebie wszystko. Czasami nadarzają się niespodziewane okazje!”

TabathaPacer ma czasem trudności z wyjściem ze swojej strefy komfortu oraz publikowaniem własnej twórczości – nawet jako graczka i twórczyni zawartości. „Jeśli mam być całkowicie szczera, mój sposób gry zawsze miał bardzo osobisty charakter. Gram, odkąd byłam bardzo młoda” – mówi o swoich doświadczeniach z The Sims. „Może to właśnie jest okazja, by pokazać mojej społeczności, co potrafię”.

Członkowie jej społeczności to w większości młodzi ludzie, więc TabathaPacer skupia się bardziej na rozrywkowym aspekcie gry. „Czuję, że The Sims pozwala mi czerpać radość ze specyficznego sposobu gry. Lubię tworzyć moim postaciom różne osobowości, móc przeżywać naprawdę złożone przygody, a rodziny zawsze mają nam tak wiele do powiedzenia. To zupełnie nowy, bardzo ekscytujący świat, w którym można doświadczyć prawdziwego poczucia wspólnoty.”

Seria The Sims pokazała jej również, że w świecie gier wideo czeka mnóstwo nowych możliwości. „Role przypisywane płciom nie mają nic wspólnego z branżą gier wideo. Musimy walczyć o to, by być tym, kim chcemy. Nie ma rzeczy niemożliwych ani naprawdę trudnych, a my, kobiety, możemy zrobić wszystko. Będziemy ciągle pokazywać wszystkim, że jesteśmy ludźmi”.

Gdy kilka lat temu xmiramira wypuściła pakiet zawartości zmodyfikowanej melanin pack „zapoczątkował on ważną dyskusję dotyczącą zmian, które należało wprowadzić nie tylko w ramach serii The Sims, lecz także w szeroko pojętym świecie gier. „Chciałam tylko sprawić, by czarnoskórzy Simomaniacy oraz Simomaniacy należący do innych grup etnicznych mogli być sobą” – mówi xmiramira. Zwyciężczyni The Sims Spark’d robi to każdego dnia.

Xmiramira nie tylko występuje w telewizji oraz filmikach The Sims. Zabiera ona również głos podczas paneli dyskusyjnych i opowiada się za większą reprezentacją różnych grup etnicznych w grze. „Jeśli osoba o innym kolorze skóry postanowi grać we własny sposób, dlatego że zobaczyła, że ja to robię, to oznacza, że mój wpływ na społeczność jest znaczący” – mówi.

I ten wpływ rośnie z każdym dniem. Xmiramira wraz z zespołem twórców The Sims 4 pracowała ostatnio nad ulepszeniem odcieni skóry w grze podstawowej. Analizując całokształt swoich osiągnięć, powiedziała: „Seria The Sims w znaczący sposób, lecz niebezpośrednio, dodała mi sił. Udział w tej branży sprawił, że rzeczy, o których nawet nie marzyłam, bo nie wiedziałam, że były w moim zasięgu, stały się rzeczywistością”.

A co poradziłaby innym ludziom próbującym zmienić grę (oraz świat)? „Róbcie swoje. Obierzcie cel i do niego dążcie. Nie zwracajcie uwagi na negatywne głosy. Nie dajcie sobie wejść na głowę. Macie potencjał, by doprowadzać do zmian – zarówno dużych, jak i niewielkich.

„Chcę móc tworzyć zawartość inspirowaną zarówno tym, co widzę w prawdziwym świecie, jak i ludźmi, którzy wyglądają tak jak ja. Chodząc po ulicy, mogę zobaczyć fryzurę, którą zechcę stworzyć w grze. Reprezentacja jest dla mnie niesamowicie ważna. Chodzi o to, żeby każdy, kto uruchomi grę, mógł zobaczyć lub stworzyć siebie!”

„The Sims to gra symulacyjna, która dla wielu z nas znaczy bardzo wiele. Dla mnie symulowanie życia oznacza tworzenie w grze świata, w którym rządzi różnorodność. Tworzę Simów, z którymi ludzie mogą się utożsamić. Chcę, żeby odbiorcy mojej zawartości poczuli coś, widząc moich Simów. Staram się unikać przeciętnych Simów. Chcę opowiadać historie z punktu widzenia rasy/pochodzenia, kultury, seksualności, a nawet stylu ubierania. The Sims to marka światowa. Jeśli choć jedna osoba obejrzy mój film i poczuje się reprezentowana, mój cel zostanie osiągnięty”.

„Jeśli chodzi o budowle, zazwyczaj tworzę to, czego akurat potrzebuję. Na przykład dom studencki, który zbudowałam dla Dodatku Uniwersytet. Naprawdę chciałam zagrać z taką parcelą, więc ją stworzyłam. Coś funkcjonalnego. Jeśli chodzi o Simów, mam podobne podejście”.

„The Sims to dla mnie coś więcej niż gra. W trudnych chwilach była ona dla mnie ucieczką. Zmieniła moje życie i umożliwiła mi rozpoczęcie kariery. Dzięki niej otworzyło się przede mną wiele niesamowitych możliwości. Inspirację do tworzenia czerpię z wielu źródeł. Mimo to moje dzieła są w zasadzie podsumowaniem mojego życia. Opowiadane przeze mnie historie to mieszanka tego, jak zostałam wychowana, i tego, co miało na to wpływ. Mogą to być moje osobiste doświadczenia, moja społeczność bądź filmy i seriale, które oglądałam, dorastając. Niewyczerpane źródło możliwości tworzenia historii”.

„Moim celem było stworzenie życia, które nie byłoby możliwe w świecie rzeczywistym. Powiedziałem sobie więc: czemu nie spróbować w The Sims? Ciekawe, co się wydarzy. O dziwo, wsiąknąłem w granie pikselowymi ludzikami. Dążę do tego, by w społeczności The Sims było więcej otwartości i reprezentacji, tworząc różnorodnych Simów o różnych kolorach skóry, rozmiarach, zawodach, orientacjach seksualnych i historiach. Staram się podchodzić do każdego Sima czy tworzonego przeze mnie domu w odmienny sposób dzięki wyszukiwaniu informacji lub osobistemu doświadczeniu”.

„Dla mnie jako introwertyczki The Sims okazało się idealną grą. Mogłam stworzyć własny świat i się w nim zatracić. Jestem wdzięczna za to, ilu przyjaciół poznałam dzięki tej społeczności, oraz za więź, którą stworzyliśmy dzięki tej grze. Przynależność do tej społeczności odmieniła moje życie w niewyobrażalnym stopniu”.

„Byłam młodą dziewczyną z bujną wyobraźnią. Zobaczyłam w sklepie grę, która miała symulować życie i związane z nim możliwości. Właśnie to zainspirowało mnie do rozpoczęcia gry. Może to zabrzmi banalnie, ale uważam, że własną społeczność można znaleźć, będąc sobą i nie zamykając się na innych ludzi, którzy też są sobą. Nie bój się poznawać ludzi i z nimi rozmawiać”.

„Uwielbiam tworzyć historie zawierające inspirujące motywy przewodnie lub wydarzenia oraz pokazywać, jak moi Simowie napotykają przeciwności i radzą sobie z nimi, co czyni ich silniejszymi. Zawsze liczę na to, że odbiorcy mojej twórczości wyniosą z niej coś, co odnosi się do ich życia. Myśl nieszablonowo i nie bój się opowiadać historii, które chcesz opowiedzieć! Nigdy nie wiadomo, do kogo one dotrą i kogo nimi zainspirujesz!”

„Jako mała dziewczynka lubiłam bawić się w udawanie. Granie w The Sims miało z tym wiele wspólnego. Mogłam tworzyć postaci i robić z nimi, co chciałam. I o to mi chodziło. Wasza społeczność składa się z ludzi, którzy kochają i wspierają ekspresję artystyczną! Mogą to być 2 osoby lub 2 miliony ludzi! Dzielmy się efektami swojej pracy! Bądźmy z nich dumni!”